This page in Tamil   Hindi/Sanskrit   Telugu   Malayalam   Bengali   Kannada   English   Gujarathi   Oriya   Singala   Tibetian   Thai   Urdu   Cyrillic/Russian  
திருவிசைப்பா

Back to Top
கருவூர்த் தேவர்   திருவிசைப்பா  
9.008   கருவூர்த் தேவர் - கோயில்  
பண் -   (திருத்தலம் கோயில் (சிதம்பரம்) ; அருள்தரு உடனுறை அருள்மிகு திருவடிகள் போற்றி )

9.008 கருவூர்த் தேவர் - கோயில்   (கோயில் (சிதம்பரம்) )

கணம்விரி குடுமிச் செம்மணிக் கவைநாக்    கறையணற் கட்செவிப் பகுவாய் பணம்விரி துத்திப் பொறிகொள்வெள் ளெயிற்றுப்    பாம்பணி பரமர்தங் கோயில் மணம்விரி தருதே மாம்பொழில் மொழுப்பின்    மழைதவழ் வளரிளங் கமுகந் திணர்நிரை அரும்பும் பெரும் பற்றப் புலியூர்த்    திருவளர் திருச்சிற்றம் பலமே.

[1]

இவ்வரும் பிறவிப் பௌவநீர் நீந்தும்    ஏழையேற் கென்னுடன் பிறந்த ஐவரும் பகையே யார்துணை யென்றால்    அஞ்சலென் றருள் செய்வான் கோயில் கைவரும் பழனம் குழைத்தசெஞ் சாலிக்    கடைசியர் களைதரு நீலம் செய்வரம் பரும்பு பெரும்பற்றப் புலியூர்த்    திருவளர் திருச்சிற்றம் பலமே.

[2]

தாயினே ரிரங்குந் தலைவவோ என்றும்    தமியனேன் துணைவவோ என்றும் நாயினேன் இருந்து புலம்பினால் இரங்கி    நலம்புரி பரமர்தங் கோயில் வாயினே ரரும்பு மணிமுருக் கலர    வளரிளஞ் சோலைமாந் தளிர்செந் தீயினே ரரும்பு பெரும்பற்றப் புலியூர்த்    திருவளர் திருச்சிற்றம் பலமே.

[3]

துந்துபி குழல்யாழ் மொந்தைவான் இயம்பத்    தொடர்ந்திரு டியர்கணம் துதிப்ப நந்திகை முழவம் முகிலென முழங்க    நடம்புரி பரமர்தங் கோயில் அந்தியின் மறைநான் காரணம் பொதிந்த    அரும்பெறல் மறைப்பொருள் மறையோர் சிந்தையில் அரும்பும் பெரும்பற்றப் புலியூர்த்    திருவளர் திருச்சிற்றம் பலமே.

[4]

கண்பனி யரும்பக் கைகள் மொட்டித்தென்    களைகணே ஓலமென் றோலிட் டென்பெலா முருகும் அன்பர்தங் கூட்டத்    தென்னையும் புணர்ப்பவன் கோயில் பண்பல தெளிதேன் பாடிநின் றாடப்    பனிமலர்ச் சோலைசூழ் மொழுப்பிற் செண்பகம் அரும்பும் பெரும்பற்றப் புலியூர்த்    திருவளர் திருச்சிற்றம் பலமே.

[5]

நெஞ்சிட ரகல அகம்புகுந் தொடுங்கு    நிலைமையோ டிருள்கிழித் தெழுந்த வெஞ்சுடர் சுடர்வ போன்றொளி துளும்பும்    விரிசடை யடிகள்தங் கோயில் அஞ்சுடர்ப் புரிசை ஆழிசூழ் வட்டத்    தகம்படி மணிநிரை பரந்த செஞ்சுடர் அரும்பும் பெரும்பற்றப் புலியூர்த்    திருவளர் திருச்சிற்றம் பலமே.

[6]

பூத்திரள் உருவம் செங்கதிர் விரியாப்    புந்தியில் வந்தமால் விடையோன் தூத்திரட் பளிங்கிற் றோன்றிய தோற்றந்    தோன்றநின் றவன்வளர் கோயில் நாத்திரள் மறையோர்ந் தோமகுண் டத்து    நறுநெயால் மறையவர் வளர்த்த தீத்திரள் அரும்பு பெரும்பற்றப் புலியூர்த்    திருவளர் திருச்சிற்றம் பலமே.

[7]

சீர்த்ததிண் புவனம் முழுவதும் ஏனைத்    திசைகளோ டண்டங்க ளனைத்தும் போர்த்ததம் பெருமை சிறுமைபுக் கொடுங்கும்    புணர்ப்புடை அடிகள்தங் கோயில் ஆர்த்துவந் தமரித் தமரரும் பிறரும்    அலைகடல் இடுதிரைப் புனிதத் தீர்த்தநீர் அரும்பும் பெரும்பற்றப் புலியூர்த்    திருவளர் திருச்சிற்றம் பலமே.

[8]

பின்னுசெஞ் சடையும் பிறைதவழ் மொழுப்பும்    பெரியதங் கருணையுங் காட்டி அன்னைதேன் கலந்தின் னமுதுகந் தளித்தாங்    கருள்புரி பரமர்தங் கோயில் புன்னைதேன் சொரியும் பொழிலகங் குடைந்து    பொறிவரி வண்டினம் பாடும் தென்னதேன் அரும்பும் பெரும்பற்றப் புலியூர்த்    திருவளர் திருச்சிற்றம் பலமே.

[9]

உம்பர்நா டிம்பர் விளங்கியாங் கெங்கும்    ஒளிவளர் திருமணிச் சுடர்கான் றெம்பிரான் நடஞ்செய் சூழலங் கெல்லாம்    இருட்பிழம் பறஎறி கோயில் வம்புலாங் கோயில் கோபுரம் கூடம்    வளர்நிலை மாடமா ளிகைகள் செம்பொனால் அரும்பும் பெரும்பற்றப் புலியூர்த்    திருவளர் திருச்சிற்றம் பலமே.

[10]

இருந்திரைத் தரளப் பரவைசூ ழகலத்    தெண்ணிலங் கண்ணில்புன் மாக்கள் திருந்துயிர்ப் பருவத் தறிவுறு கருவூர்த்    துறைவளர் தீந்தமிழ் மாலை பொருந்தருங் கருணைப் பரமர்தங் கோயில்    பொழிலகங் குடைந்துவண் டுறங்கச் செருந்திநின் றரும்பும் பெரும்பற்றப் புலியூர்த்    திருவளர் திருச்சிற்றம் பலமே.

[11]

Back to Top
கருவூர்த் தேவர்   திருவிசைப்பா  
9.009   கருவூர்த் தேவர் - திருக்களந்தை ஆதித்தேச்சரம்  
பண் -   (திருத்தலம் திருக்களந்தை ஆதித்தேச்சரம் ; அருள்தரு உடனுறை அருள்மிகு திருவடிகள் போற்றி )

கலைகடம் பொருளும் அறிவுமாய் என்னைக்    கற்பினிற் பெற்றெடுத் தெனக்கே முலைகடந் தருளுந் தாயினும் நல்ல    முக்கணான் உறைவிடம் போலும் மலைகுடைந் தனைய நெடுநிலை மாட    மருங்கெலாம் மறையவர் முறையோத் தலைகடல் முழங்கும் அந்தண்நீர்க் களந்தை    அணிதிகழ் ஆதித்தேச் சரமே.

[1]

சந்தன களபம் துதைந்தநன் மேனித்    தவளவெண் பொடிமுழு தாடும் செந்தழ லுருவிற் பொலிந்துநோக் குடைய    திருநுத லவர்க்கிடம் போலும் இந்தன விலங்கல் எறிபுனந் தீப்பட்    டெரிவதொத் தெழுநிலை மாடம் அந்தணர் அழலோம் பலைபுனற் களந்தை    அணிதிகழ் ஆதித்தேச் சரமே.

[2]

கரியரே இடந்தான் செய்யரே யொருபால்    கழுத்தில்ஓர் தனிவடம் சேர்த்தி முரிவரே முனிவர் தம்மொடால் நிழற்கீழ்    முறைதெரிந் தோருடம் பினராம் இருவரே முக்கண் நாற்பெருந் தடந்தோள்    இறைவரே மறைகளுந் தேட அரியரே ஆகில் அவரிடம் களந்தை    அணிதிகழ் ஆதித்தேச் சரமே.

[3]

பழையராந் தொண்டர்க் கெளியரே மிண்டர்க்    கரியரே பாவியேன் செய்யும் பிழையெலாம் பொறுத்தென் பிணிபொறுத் தருளாப்    பிச்சரே நச்சரா மிளிருங் குழையராய் வந்தென் குடிமுழு தாளுங்    குழகரே ஒழுகுநீர்க் கங்கை அழகரே ஆகில் அவரிடம் களந்தை    அணிதிகழ் ஆதித்தேச் சரமே.

[4]

பவளமே மகுடம் பவளமே திருவாய்    பவளமே திருவுடம் பதனில் தவளமே களபம் தவளமே புரிநூல்    தவளமே முறுவல்ஆ டரவந் துவளுமே கலையும் துகிலுமே யொருபால்    துடியிடை இடமருங் கொருத்தி அவளுமே ஆகில் அவரிடங் களந்தை    அணிதிகழ் ஆதித்தேச் சரமே.

[5]

நீலமே கண்டம் பவளமே திருவாய்    நித்திலம் நிரைத்திலங் கினவே போலுமே முறுவல் நிறையஆ னந்தம்    பொழியுமே திருமுகம் ஒருவர் கோலமே அச்சோ அழகிதே யென்று    குழைவரே கண்டவர் உண்ட தாலமே ஆகில் அவரிடம் களந்தை    அணிதிகழ் ஆதித்தேச் சரமே.

[6]

திக்கடா நினைந்து நெஞ்சிடிந் துருகுந்    திறத்தவர் புறத்திருந் தலச மைக்கடா அனைய என்னையாள் விரும்பி    மற்றொரு பிறவியிற் பிறந்து பொய்க்கடா வண்ணங் காத்தெனக் கருளே    புரியவும் வல்லரே எல்லே அக்கடா வாகில் அவரிடம் களந்தை    அணிதிகழ் ஆதித்தேச் சரமே.

[7]

மெய்யரே மெய்யர்க் கிடுதிரு வான    விளக்கரே எழுதுகோல் வளையாள் மையரே வையம் பலிதிரிந் துறையும்    மயானரே உளங்கலந் திருந்தும் பொய்யரே பொய்யர்க் கடுத்தவான் பளிங்கின்    பொருள்வழி இருள்கிழித் தெழுந்த ஐயரே யாகில் அவரிடம் களந்தை    அணிதிகழ் ஆதித்தேச் சரமே.

[8]

குமுதமே திருவாய் குவளையே களமும்    குழையதே யிருசெவி ஒருபால் விமலமே கலையும் உடையரே சடைமேல்    மிளிருமே பொறிவரி நாகம் கமலமே வதனம் கமலமே நயனம்    கனகமே திருவடி நிலை நீர் அமலமே யாகில் அவரிடம் களந்தை    அணிதிகழ் ஆதித்தேச் சரமே.

[9]

நீரணங் கசும்பு கழனிசூழ் களந்தை    நிறைபுகழ் ஆதித்தேச் சரத்து நாரணன் பரவுந் திருவடி நிலைமேல்    நலமலி கலைபயில் கருவூர் ஆரணம் மொழிந்த பவளவாய் சுரந்த    அமுதம்ஊ றியதமிழ் மாலை ஏரணங் கிருநான் கிரண்டிவை வல்லோர்    இருள்கிழித் தெழுந்த சிந்தையரே.

[10]

Back to Top
கருவூர்த் தேவர்   திருவிசைப்பா  
9.010   கருவூர்த் தேவர் - திருக்கீழ்க்கோட்டூர் மணியம்பலம்  
பண் -   (திருத்தலம் திருக்கீழ்க்கோட்டூர் மணியம்பலம் ; அருள்தரு உடனுறை அருள்மிகு திருவடிகள் போற்றி )

தளிரொளி மணிப்பூம் பதம்சிலம் பலம்பச்    சடைவிரித் தலையெறி கங்கைத் தெளிரொளி மணிநீர்த் திவலைமுத் தரும்பித்    திருமுகம் மலர்ந்துசொட் டட்டக் கிளரொளி மணிவண் டறைபொழிற் பழனங்    கெழுவுகம் பலைசெய்கீழ்க் கோட்டூர் வளரொளி மணியம் பலத்துள்நின் றாடும்    மைந்தன்என் மனங்கலந் தானே.

[1]

துண்டவெண் பிறையும் படர்சடை மொழுப்பும்    சுழியமும் சூலமும் நீல கண்டமும் குழையும் பவளவாய் இதழும்    கண்ணுதல் திலகமும் காட்டிக் கெண்டையும் கயலும் உகளும்நீர்ப் பழனங்    கெழுவுகம் பலைசெய்கீழ்க் கோட்டூர் வண்டறை மணியம் பலத்துள் நின்றாடும்    மைந்தன்என் மனங்கலந் தானே.

[2]

திருநுதல் விழியும் பவளவாய் இதழும்    திலகமும் உடையவன் சடைமேற் புரிதரு மலரின் தாதுநின் றூதப்    போய்வருந் தும்பிகாள் இங்கே கிரிதவழ் முகிலின் கீழ்த்தவழ் மாடங்    கெழுவுகம் பலைசெய்கீழ்க் கோட்டூர் வருதிறல் மணியம் பலவனைக் கண்டென்    மனத்தையும் கொண்டுபோ துமினே.

[3]

தெள்ளுநீ றவன்நீ றென்னுடல் விரும்பும்    செவிஅவன் அறிவுநூல் கேட்கும் மெள்ளவே அவன்பேர் விளம்பும்வாய் கண்கள்    விமானமே நோக்கிவெவ் வுயிர்க்கும் கிள்ளைபூம் பொதும்பிற் கொஞ்சிமாம் பொழிற்கே    கெழுவுகம் பலைசெய்கீழ்க் கோட்டூர் வள்ளலே மணியம் பலத்துள் நின்றாடும்    மைந்தனே என்னும்என் மனனே.

[4]

தோழி யாம்செய்த தொழில்என் எம்பெருமான்    துணைமலர்ச் சேவடி காண்பான் ஊழிதோ றூழி உணர்ந்துளங் கசிந்து    நெக்குநைந் துளங்கரைந் துருக்கும் கேழலும் புள்ளு மாகிநின் றிருவர்    கெழுவுகம் பலைசெய்கீழ்க் கோட்டூர் வாழிய மணியம் பலவனைக் காண்பான்    மயங்கவும் மாலொழி யோமே.

[5]

என்செய்கோம் தோழி தோழிநீ துணையா    இரவுபோம் பகல்வரு மாகில் அஞ்சலோ என்னான் ஆழியும் திரையும்    அலமரு மாறுகண் டயர்வன் கிஞ்சுக மணிவாய் அரிவையர் தெருவிற்    கெழுவுகம் பலைசெய்கீழ்க் கோட்டூர் மஞ்சணி மணியம் பலவவோ என்று    மயங்குவன் மாலையம் பொழுதே.

[6]

தழைதவழ் மொழுப்பும் தவளநீற் றொளியும்    சங்கமும் சகடையின் முழக்கும் குழைதவழ் செவியும் குளிர்சடைத் தெண்டும்    குண்டையும் குழாங்கொடு தோன்றும் கிழைதவழ் கனகம் பொழியுநீர்ப் பழனங்    கெழுவுகம் பலைசெய்கீழ்க் கோட்டூர் மழைதவழ் மணியம் பலத்துள் நின்றாடும்    மைந்தர்தம் வாழ்வுபோன் றதுவே.

[7]

தன்னக மழலைச் சிலம்பொடு சதங்கை    தமருகம் திருவடி திருநீ றின்னகை மழலை கங்கைகொங் கிதழி    இளம்பிறை குழைவளர் இளமான் கின்னரம் முழவம் மழலையாழ் வீணை    கெழுவுகம் பலைசெய்கீழ்க் கோட்டூர் மன்னவன் மணியம் பலத்துள் நின்றாடும்    மைந்தன்என் மனத்துள்வைத் தனனே.

[8]

யாதுநீ நினைவ தெவரையா முடைய    தெவர்களும் யாவையும் தானாய்ப் பாதுகை மழலைச் சிலம்பொடு புகுந்தென்    பனிமலர்க் கண்ணுள்நின் றகலான் கேதகை நிழலைக் குருகென மருவிக்    கெண்டைகள் வெருவுகீழ்க் கோட்டூர் மாதவன் மணியம் பலத்துள் நின்றாடும்    மைந்தன்என் மனம்புகுந் தானே.

[9]

அந்திபோல் உருவும் அந்தியிற் பிறைசேர்    அழகிய சடையும் வெண்ணீறும் சிந்தையால் நினையிற் சிந்தையுங் காணேன்    செய்வதென் தெளிபுனல் அலங்கற் கெந்தியா உகளுங் கெண்டைபுண் டரீகங்    கிழிக்குந்தண் பணைசெய்கீழ்க் கோட்டூர் வந்தநாள் மணியம் பலத்துள் நின்றாடும்    மைந்தனே அறியும்என் மனமே.

[10]

கித்திநின் றாடும் அரிவையர் தெருவிற்    கெழுவுகம் பலைசெய்கீழ்க் கோட்டூர் மத்தனை மணியம் பலத்துள் நின்றாடும்    மைந்தனை ஆரணம் பிதற்றும் பித்தனேன் மொழிந்த மணிநெடு மாலை    பெரியவர்க் ககலிரு விசும்பின் முத்தியா மென்றே உலகர்ஏத் துவரேல்    முகமலர்ந் தெதிர்கொளுந் திருவே.

[11]

Back to Top
கருவூர்த் தேவர்   திருவிசைப்பா  
9.011   கருவூர்த் தேவர் - திருமுகத்தலை  
பண் -   (திருத்தலம் திருமுகத்தலை ; அருள்தரு உடனுறை அருள்மிகு திருவடிகள் போற்றி )

புவனநா யகனே அகவுயிர்க் கமுதே    பூரணா ஆரணம் பொழியும் பவளவாய் மணியே பணிசெய்வார்க் கிரங்கும்    பசுபதீ பன்னகா பரணா அவனிஞா யிறுபோன் றருள்புரிந் தடியேன்    அகத்திலும் முகத்தலை மூதூர்த் தவளமா மணிப்பூங் கோயிலும் அமர்ந்தாய்    தனியனேன் தனிமைநீங் குதற்கே.

[1]

புழுங்குதீ வினையேன் வினைகெடப் புகுந்து    புணர்பொரு ளுணர்வுநூல் வகையால் வழங்குதேன் பொழியும் பவளவாய் முக்கண்    வளரொளி மணிநெடுங் குன்றே முழங்குதீம் புனல்பாய்ந் திளவரால் உகளும்    முகத்தலை யகத்தமர்ந் தடியேன் விழுங்குதீங் கனியாய் இனியஆ னந்த    வெள்ளமாய் உள்ளமா யினையே.

[2]

கன்னகா உள்ளக் கள்வனேன் நின்கண்    கசிவிலேன் கண்ணின்நீர் சொரியேன் முன்னகா வொழியேன் ஆயினும் செழுநீர்    முகத்தலை யகத்தமர்ந் துறையும் பன்னகா பரணா பவளவாய் மணியே    பாவியேன் ஆவியுள் புகுந்த தென்னகா ரணம்நீ ஏழைநா யடியேற்    கெளிமையோ பெருமையா வதுவே.

[3]

கேடிலா மெய்ந்நூல் கெழுமியுஞ் செழுநீர்க்    கிடையனா ருடையஎன் னெஞ்சிற் பாடிலா மணியே மணியுமிழ்ந் தொளிரும்    பரமனே பன்னகா பரணா மேடெலாஞ் செந்நெற் பசுங்கதிர் விளைந்து    மிகத்திகழ் முகத்தலை மூதூர் நீடினா யெனினும் உள்புகுந் தடியேன்    நெஞ்செலாம் நிறைந்துநின் றாயே.

[4]

அக்கனா அனைய செல்வமே சிந்தித்    தைவரோ டென்னொடும் விளைந்த இக்கலாம் முழுதும் ஒழியவந் துள்புக்    கென்னையாள் ஆண்ட நாயகனே முக்கணா யகனே முழுதுல கிறைஞ்ச    முகத்தலை யகத்தமர்ந் தடியேன் பக்கலா னந்தம் இடையறா வண்ணம்    பண்ணினாய் பவளவாய் மொழிந்தே.

[5]

புனல்பட உருகி மண்டழல் வெதும்பிப்    பூம்புனல் பொதிந்துயிர் அளிக்கும் வினைபடு நிறைபோல் நிறைந்தவே தகத்தென்    மனம்நெக மகிழ்ந்தபே ரொளியே முனைபடு மதில்மூன் றெரித்த நாயகனே    முகத்தலை யகத்தமர்ந் தடியேன் வினைபடும் உடல்நீ புகுந்துநின் றமையால்    விழுமிய விமானமா யினதே.

[6]

விரியும்நீ ராலக் கருமையின் சாந்தின்    வெண்மையும் செந்நிறத் தொளியும் கரியும்நீ றாடுங் கனலும்ஒத் தொளிருங்    கழுத்தில்ஓர் தனிவடங் கட்டி முரியுமா றெல்லாம் முரிந்தழ கியையாய்    முகத்தலை யகத்தமர்ந் தாயைப் பிரியுமா றுளதே பேய்களோம் செய்த    பிழைபொறுத் தாண்டபே ரொளியே.

[7]

என்னைஉன் பாத பங்கயம் பணிவித்    தென்பெலாம் உருகநீ எளிவந் துன்னைஎன் பால்வைத் தெங்கும்எஞ் ஞான்றும்    ஒழிவற நிறைந்தஒண் சுடரே முன்னைஎன் பாசம் முழுவதும் அகல    முகத்தலை யகத்தமர்ந் தெனக்கே கன்னலும் பாலும் தேனும்ஆ ரமுதும்    கனியுமாய் இனியைஆ யினையே.

[8]

அம்பரா அனலா அனிலமே புவிநீ    அம்புவே இந்துவே இரவி உம்பரால் ஒன்றும் அறிவொணா அணுவாய்    ஒழிவற நிறைந்தஒண் சுடரே மொய்ம்பராய் நலஞ்சொல் மூதறி வாளர்    முகத்தலை யகத்தமர்ந் தெனக்கே எம்பிரா னாகி ஆண்டநீ மீண்டே    எந்தையும் தாயும்ஆ யினையே.

[9]

மூலமாய் முடிவாய் முடிவிலா முதலாய்    முகத்தலை யகத்தமர்ந் தினிய பாலுமாய் அமுதாம் பன்னகா பரணன்    பனிமலர்த் திருவடி யிணைமேல் ஆலைஅம் பாகின் அனையசொற் கருவூர்    அமுதுறழ் தீந்தமிழ் மாலை சீலமாப் பாடும் அடியவர் எல்லாம்    சிவபதம் குறுகிநின் றாரே.

[10]

Back to Top
கருவூர்த் தேவர்   திருவிசைப்பா  
9.012   கருவூர்த் தேவர் - திரைலோக்கிய சுந்தரம்  
பண் -   (திருத்தலம் பொது -திரைலோக்கிய சுந்தரம் ; அருள்தரு உடனுறை அருள்மிகு திருவடிகள் போற்றி )

நீரோங்கி வளர்கமலம்    நீர்பொருந்தாத் தன்மையன்றே ஆரோங்கிமுகம் மலர்ந்தாங்    கருவினையேன் திறம்மறந்தின் றூரோங்கும் பழிபாரா    துன்பாலே விழுந்தொழிந்தேன் சீரோங்கும் பொழிற்கோடைத்    திரைலோக்கிய சுந்தரனே.

[1]

நையாத மனத்தினனை    நைவிப்பான் இத்தெருவே ஐயாநீ உலாப்போந்த    அன்றுமுதல் இன்றுவரை கையாரத் தொழுதருவி    கண்ணாரச் சொரிந்தாலும் செய்யாயோ அருள் கோடைத்    திரைலோக்கிய சுந்தரனே.

[2]

அம்பளிங்கு பகலோன்பால்    அடைபற்றாய் இவள்மனத்தின் முன்பளிந்த காதலும்நின்    முகந்தோன்ற விளங்கிற்றால் வம்பளிந்த கனியேஎன்    மருந்தேநல் வளர்முக்கட் செம்பளிங்கே பொழிற்கோடைத்    திரைலோக்கிய சுந்தரனே.

[3]

மைஞ்ஞின்ற குழலாள்தன்    மனம்தரவும் வளைதாரா திஞ்ஞின்ற கோவணவன்    இவன்செய்த தியார்செய்தார் மெய்ஞ்ஞின்ற தமர்க்கெல்லாம்    மெய்ஞ்ஞிற்கும் பண்பினுறு செய்ஞ்ஞன்றி யிலன்கோடைத்    திரைலோக்கிய சுந்தரனே.

[4]

நீவாரா தொழிந்தாலும்    நின்பாலே விழுந்தேழை கோவாத மணிமுத்தும்    குவளைமலர் சொரிந்தனவால் ஆவாஎன் றருள்புரியாய்    அமரர்கணம் தொழுதேத்தும் தேவாதென் பொழிற்கோடைத்    திரைலோக்கிய சுந்தரனே.

[5]

முழுவதும்நீ யாயினும்இம்    மொய்குழலாள் மெய்ம்முழுதும் பழுதெனவே நினைந்தோராள்    பயில்வதும்நின் னொருநாமம் அழுவதும்நின் திறம்நினைந்தே    அதுவன்றோ பெறும்பேறு செழுமதில்சூழ் பொழிற்கோடைத்    திரைலோக்கிய சுந்தரனே.

[6]

தன்சோதி எழுமேனித்    தபனியப்பூச் சாய்க்காட்டாய் உன்சோதி எழில்காண்பான்    ஓலிடவும் உருக்காட்டாய் துஞ்சாக்கண் ணிவளுடைய    துயர்தீரும் ஆறுரையாய் செஞ்சாலி வயற்கோடைத்    திரைலோக்கிய சுந்தரனே.

[7]

அரும்பேதைக் கருள்புரியா    தொழிந்தாய்நின் அவிர்சடைமேல் நிரம்பாத பிறைதூவும்    நெருப்பொடுநின் கையிலியாழ் நரம்பாலும் உயிரீர்ந்தாய்    நளிர்புரிசைக் குளிர்வனம்பா திரம்போது சொரிகோடைத்    திரைலோக்கிய சுந்தரனே.

[8]

ஆறாத பேரன்பி    னவர்உள்ளம் குடிகொண்டு வேறாகப் பலர்சூழ    வீற்றிருத்தி அதுகொண்டு வீறாடி இவள்உன்னைப்    பொதுநீப்பான் விரைந்தின்னம் தேறாள்தென் பொழிற்கோடைத்    திரைலோக்கிய சுந்தரனே.

[9]

சரிந்ததுகில் தளர்ந்தஇடை    அவிழ்ந்தகுழல் இளந்தெரிவை இருந்தபரி சொருநாள்கண்    டிரங்காய்எம் பெருமானே முரிந்தநடை மடந்தையர்தம்    முழங்கொலியும் வழங்கொலியும் திருந்துவிழ வணிகோடைத்    திரைலோக்கிய சுந்தரனே.

[10]

ஆரணத்தேன் பருகிஅருந்    தமிழ்மாலை கமழவரும் காரணத்தின் நிலைபெற்ற    கருவூரன் தமிழ்மாலை பூரணத்தார் ஈரைந்தும்    போற்றிசைப்பார் காந்தாரம் சீரணைத்த பொழிற்கோடைத்    திரைலோக்கிய சுந்தரனே.

[11]

Back to Top
கருவூர்த் தேவர்   திருவிசைப்பா  
9.013   கருவூர்த் தேவர் - கங்கைகொண்ட சோளேச்சரம்  
பண் -   (திருத்தலம் கங்கைகொண்ட சோழீசுவரர் ; அருள்தரு உடனுறை அருள்மிகு திருவடிகள் போற்றி )

அ ன்னமாய் விசும்பு பறந்தயன் தேட அங்ஙனே பெரியநீ சிறிய என்னையாள் விரும்பி என்மனம் புகுந்த எளிமையை என்றும்நான் மறக்கேன் முன்னம்மால் அறியா ஒருவனாம் இருவா முக்கணா நாற்பெருந் தடந்தோள் கன்னலே தேனே அமுதமே கங்கை கொண்டசோ ளேச்சரத் தானே.

[1]

உண்ணெகிழ்ந்(து) உடலம் நெக்குமுக் கண்ணா ! ஓலமென்(று) ஓலமிட்(டு) ஒருநாள் மண்ணினின்று அலறேன் வழிமொழி மாலை மழலையஞ் சிலம்படி முடிமேல் பண்ணிநின்(று) உருகேன் பணிசெயேன் எனினும் பாவியேன் ஆவியுள் புகுந்தென் கண்ணினின்று அகலான் என்கொலோ கங்கை கொண்டசோ ளேச்சரத் தானே.

[2]

அற்புதத்தெய்வம் இதனின்மற் றுண்டே அன்பொடு தன்னைஅஞ் செழுத்தின் சொற்பதத் துள்வைத்(து) உள்ளம்அள் ளூறும் தொண்டருக்(கு) எண்டிசைக் கனகம் பற்பதக் குவையும் பைம்பொன்மா ளிகையும் பவளவா யவர்பணை முலையும் கற்பகப் பொழிலும் முழுதுமாம் கங்கை கொண்டசோ ளேச்சரத் தானே.

[3]

ஐயபொட் டிட்ட அழகுவாள் நுதலும் அழகிய விழியும்வெண்ணீறும் சைவம்விட் டிட்ட சடைகளும் சடைமேல் தரங்கமும் சதங்கையும் சிலம்பும் மொய்கொள்எண் திக்கும் கண்டநின் தொண்டர் முகமலர்ந்து இருகணீர் அரும்பக் கைகள்மொட் டிக்கும் என்கொலோ கங்கை கொண்டசோ ளேச்சரத் தானே !

[4]

கருதிவா னவனாம் திருநெடு மாலாம் சுந்தர விசும்பின்இந் திரனாம் பருதிவா னவனாம் படர்சடை முக்கண் பகவனாம் அகஉயிர்க்கு அமுதாம் எருதுவா கனனாம் எயில்கள் மூன்(று) எரித்த ஏறுசே வகனுமாம் பின்னும் கருதுவார் கருதும் உருவமாம் கங்கை கொண்டசோ ளேச்சரத் தானே.

[5]

அண்டமோர் அணுவாம் பெருமைகொண்(டு) அணுவோர் அண்டமாம் சிறுமைகொண்(டு) அடியேன் உண்டவூண் உனக்காம் வகைஎன துள்ளம் உள்கலந்(து) ஏழுபரஞ் சோதி கொண்டநாண் பாம்பாம் பெருவரை வில்லில் குறுகலர் புரங்கள் மூன்(று) எரித்த கண்டனே ! நீல கண்டனே ! கங்கை கொண்டசோ ளேச்சரத் தானே!

[6]

மோதலைப் பட்ட கடல்வயி(று) உதித்த முழுமணித் திரள்அமு(து) ஆங்கே தாய்தலைப் பட்டங்(கு) உருகிஒன் றாய தன்மையில் என்னைமுன் ஈன்ற நீதலைப் பட்டால் யானும் அவ்வகையே நிசிசரர் இருவரோடு ஒருவர் காதலிற் பட்ட கருணையாய் கங்கை கொண்டசோ ளேச்சரத் தானே.

[7]

தத்தையங் கனையார் தங்கள்மேல் வைத்த தயாவைநூ றாயிரங் கூறிட்(டு) அத்திலங்(கு) ஒருகூ(று) உன்கண்வைத் தவருக்(கு) அமருல(கு) அளிக்கும்நின் பெருமை பித்தனென்(று) ஒருகால் பேசுவ ரேனும் பிழைத்தவை பொறுத்தருள் செய்யும் கைத்தலம் அடியேன் சென்னிமேல்வைத்த கங்கை கொண்டசோ ளேச்சரத் தானே.

[8]

பண்ணிய தழல்காய் பாலளா நீர்போல் பாவமுன் பறைந்துபா லனைய புண்ணியம் பின்சென்(று) அறிவினுக்(கு) அறியப் புகுந்ததோர் யோகினில் பொலிந்து நுண்ணியை எனினும் நம்பநின் பெருமை நுன்னிடை ஒடுங்கநீ வந்தென் கண்ணினுள் மணியிற் கலந்தனை கங்கை கொண்டசோ ளேச்சரத் தானே.

[9]

அங்கைகொண்(டு) அமரர் மலர்மழை பொழிய அடிச்சிலம்பு அலம்பவந்(து) ஒருநாள் உங்கைகொண் டடியேன் சென்னிவைத் தென்னை உய்யக்கொண் டருளினை மருங்கில் கொங்கைகொண்(டு) அனுங்கும் கொடியிடை காணில் கொடியள்என்(று) அவிர்சடை முடிமேல் கங்கைகொண் டிருந்த கடவுளே ! கங்கை கொண்டசோ ளேச்சரத் தானே.

[10]

மங்கையோ டிருந்தே யோகுசெய் வானை வளர்இளந் திங்களை முடிமேல் கங்கையோ(டு) அணியும் கடவுளைக் கங்கை கொண்டசோ ளேச்சரத் தானை அங்கையோ டேந்திப் பலிதிரி கருவூர் அறைந்தசொல் மாலையால் ஆழிச் செங்கையோ(டு) உலகில் அரசுவீற் றிருந்து திளைப்பதும் சிவனருட் கடலே. .

[11]

Back to Top
கருவூர்த் தேவர்   திருவிசைப்பா  
9.014   கருவூர்த் தேவர் - திருப்பூவணம்  
பண் -   (திருத்தலம் திருப்பூவணம் ; அருள்தரு உடனுறை அருள்மிகு திருவடிகள் போற்றி )

திருவருள் புரிந்தாள் ஆண்டுகொண் டிங்ஙன்    சிறியனுக் கினியது காட்டிப் பெரிதருள் புரிந்தா னந்தமே தரும்நின்    பெருமையிற் பெரியதொன் றுளதே மருதர சிருங்கோங் ககில்மரம் சாடி    வரைவளங் கவர்ந்திழி வையைப் பொருதிரை மருங்கோங் காவண வீதிப்    பூவணம் கோயில்கொண் டாயே.

[1]

பாம்பணைத் துயின்றோன் அயன்முதல் தேவர்    பன்னெடுங் காலம்நிற் காண்பான் ஏம்பலித் திருக்க என்னுளம் புகுந்த    எளிமையை என்றும்நான் மறக்கேன் தேம்புனற் பொய்கை வாளைவாய் மடுப்பத்    தெளிதரு தேறல்பாய்ந் தொழுகும் பூம்பணைச்சோலை ஆவண வீதிப்    பூவணம் கோயில்கொண் டாயே.

[2]

கரைகடல் ஒலியின் தமருகத் தரையிற்    கையினிற் கட்டிய கயிற்றால் இருதலை ஒருநா இயங்கவந் தொருநாள்    இருந்திடாய் எங்கள்கண் முகப்பே விரிதிகழ் விழவின் பின்செல்வோர் பாடல்    வேட்கையின் வீழ்ந்தபோ தவிழ்ந்த புரிசடை துகுக்கும் ஆவண வீதிப்    பூவணம் கோயில்கொண் டாயே.

[3]

கண்ணியல் மணியின் சூழல்புக் கங்கே    கலந்துபுக் கொடுங்கினேற் கங்ஙன் நுண்ணியை யெனினும் நம்ப நின் பெருமை    நுண்ணிமை யிறந்தமை அறிவன் மண்ணியல் மரபின் தங்கிருள் மொழுப்பின்    வண்டினம் பாடநின் றாடும் புண்ணிய மகளிர் ஆவண வீதிப்    பூவணம் கோயில்கொண் டாயே.

[4]

கடுவினைப் பாசக் கடல்கடந் தைவர்    கள்ளரை மெள்ளவே துரந்துன் அடியிணை இரண்டும் அடையுமா றடைந்தேன்    அருள்செய்வாய் அருள்செயா தொழிவாய் நெடுநிலை மாடத் திரவிருள் கிழிக்க    நிலைவிளக் கலகில்சா லேகப் புடைகிடந் திலங்கும் ஆவண வீதிப்    பூவணம் கோயில்கொண் டாயே.

[5]

செம்மனக் கிழவோர் அன்பு தாஎன்றுன்    சேவடி பார்த்திருந் தலச எம்மனம் குடிகொண் டிருப்பதற் கியான்ஆர்    என்னுடை அடிமைதான் யாதே அம்மனங் குளிர்நாட் பலிக்கெழுந் தருள    அரிவையர் அவிழ்குழற் சுரும்பு பொம்மென முரலும் ஆவண வீதிப்    பூவணம் கோயில்கொண் டாயே.

[6]

சொன்னவில் முறைநான் காரணம் உணராச்    சூழல்புக் கொளித்தநீ யின்று கன்னவில் மனத்தென் கண்வலைப் படும்இக்    கருணையிற் பெரியதொன் றுளதே மின்னவில் கனக மாளிகை வாய்தல்    விளங்கிளம் பிறைதவழ் மாடம் பொன்னவில் புரிசை ஆவண வீதிப்    பூவணம் கோயில்கொண் டாயே.

[7]

இப்பாடல் கிடைக்கவில்லை.

[8]

இப்பாடல் கிடைக்கவில்லை.

[9]

பூவணம் கோயில் கொண்டெனை ஆண்ட    புனிதனை வனிதை பாகனை வெண் கோவணங் கொண்டு வெண்டலை ஏந்தும்    குழகனை அழகெலாம் நிறைந்த தீவணன் றன்னைச் செழுமறை தெரியுந்    திகழ்கரு வூரனேன் உரைத்த பாவணத் தமிழ்கள் பத்தும்வல் லார்கள்    பரமன துருவமா குவரே.

[10]

Back to Top
கருவூர்த் தேவர்   திருவிசைப்பா  
9.015   கருவூர்த் தேவர் - திருச்சாட்டியக்குடி  
பண் -   (திருத்தலம் திருச்சாட்டியக்குடி ; அருள்தரு உடனுறை அருள்மிகு திருவடிகள் போற்றி )

பெரியவா கருணை இளநிலா வெறிக்கும்    பிறைதவழ் சடைமொழுப் பவிழ்ந்து சரியுமா சுழியம் குழைமிளிர்ந் திருபால்    தாழ்ந்தவா காதுகள் கண்டம் கரியவா தாமும் செய்யவாய் முறுவல்    காட்டுமா சாட்டியக் குடியார் இருகைகூம் பினகண் டலர்ந்தவா முகம்ஏழ்    இருக்கையில் இருந்தஈ சனுக்கே.

[1]

பாந்தள்பூ ணாரம் பரிகலங் கபாலம்    பட்டவர்த் தனம்எரு தன்பர் வார்ந்தகண் ணருவி மஞ்சன சாலை    மலைமகள் மகிழ்பெருந் தேவி சாந்தமும் திருநீ றருமறை கீதம்    சடைமுடி சாட்டியக் குடியார் ஏந்தெழில் இதயங் கோயில் மா ளிகைஏழ்    இருக்கையுள் இருந்தஈ சனுக்கே.

[2]

தொழுதுபின் செல்வ தயன்முதற் கூட்டம்    தொடர்வன மறைகள்நான் கெனினும் கழுதுறு கரிகா டுறைவிடம் போர்வை    கவந்திகை கரியுரி திரிந்தூண் தழலுமிழ் அரவம் கோவணம் பளிங்கு    சபவடம் சாட்டியக் குடியார் இழுதுநெய் சொரிந்தோம் பழல்ஒளி விளக்கேழ்    இருக்கையில் இருந்தஈ சனுக்கே.

[3]

பதிகம்நான் மறைதும் புருவும்நா ரதரும்    பரிவொடு பாடுகாந் தர்ப்பர் கதியெலாம் அரங்கம் பிணையல்மூ வுலகில்    கடியிருள் திருநடம் புரியும் சதியிலார் கலியில் ஒலிசெயும் கையில்    தமருகம் சாட்டியக் குடியார் இதயமாம் கமலம் கமலவர்த் தனைஏழ்    இருக்கையில் இருந்தஈ சனுக்கே.

[4]

திருமகன் முருகன் தேவியேல் உமையாள்    திருமகள் மருமகன் தாயாம் மருமகன் மதனன் மாமனேல் இமவான்    மலையுடை யரையர்தம் பாவை தருமனை வளனாம் சிவபுரன் தோழன்    தனபதி சாட்டியக் குடியார் இருமுகம் கழல்மூன் றேழுகைத் தலம்ஏழ்    இருக்கையில் இருந்தஈ சனுக்கே.

[5]

அனலமே புனலே அனிலமே புவனி    அம்பரா அம்பரத் தளிக்கும் கனகமே வெள்ளிக் குன்றமே என்றன்    களைகணே களைகண்மற் றில்லாத் தனியனேன் உள்ளம் கோயில்கொண் டருளும்    சைவனே சாட்டியக் குடியார்க் கினியதீங் கனியாய் ஒழிவற நிறைந்தேழ்    இருக்கையில் இருந்தவா றியம்பே.

[6]

செம்பொனே பவளக் குன்றமே நின்ற    திசைமுகன் மால்முதற் கூட்டத் தன்பரா னவர்கள் பருகும்ஆ ரமுதே    அத்தனே பித்தனே னுடைய சம்புவே அணுவே தாணுவே சிவனே    சங்கரா சாட்டியக் குடியார்க் கின்பனே எங்கும் ஒழிவற நிறைந்தேழ்    இருக்கையில் இருந்தவா றியம்பே.

[7]

செங்கணா போற்றி திசைமுகா போற்றி    சிவபுர நகருள்வீற் றிருந்த அங்கணா போற்றி அமரனே போற்றி    அமரர்கள் தலைவனே போற்றி தங்கணான் மறைநூல் சகலமுங் கற்றோர்    சாட்டியக் குடியிருந் தருளும் எங்கணா யகனே போற்றிஏ ழிருக்கை    யிறைவனே போற்றியே போற்றி

[8]

சித்தனே அருளாய் செங்கணா அருளாய்    சிவபுர நகருள்வீற் றிருந்த அத்தனே அருளாய் அமரனே அருளாய்    அமரர்கள் அதிபனே அருளாய் தத்துநீர்ப் படுகர்த் தண்டலைச் சூழல்    சாட்டியக் குடியுள்ஏ ழிருக்கை முத்தனே அருளாய் முதல்வனே அருளாய்    முன்னவா துயர்கெடுத் தெனக்கே.

[9]

தாட்டரும் பழனப் பைம்பொழிற் படுகர்த்    தண்டலைச் சாட்டியக் குடியார் ஈட்டிய பொருளாய் இருக்கும்ஏ ழிருக்கை    இருந்தவன் திருவடி மலர்மேற் காட்டிய பொருட்கலை பயில்கரு வூரன்    கழறுசொன் மாலைஈ ரைந்தும் மாட்டிய சிந்தை மைந்தருக் கன்றே    வளரொளி விளங்குவா னுலகே.

[10]

Back to Top
கருவூர்த் தேவர்   திருவிசைப்பா  
9.016   கருவூர்த் தேவர் - தஞ்சை இராசராசேச்சரம்  
பண் -   (திருத்தலம் தஞ்சை இராசராசேச்சரம் ; அருள்தரு உடனுறை அருள்மிகு திருவடிகள் போற்றி )

உலகெலாம் தொழவந் தெழுக திர்ப்பரிதி    ஒன்றுநூ றாயிர கோடி அலகெலாம் பொதிந்த திருவுடம் பச்சோ    அங்ஙனே யழகிதோ அரணம் பலகுலாம் படைசெய் நெடுநிலை மாடம்    பருவரை ஞாங்கர்வெண் டிங்கள் இலைகுலாம் பதணத் திஞ்சிசூழ் தஞ்சை    இராசரா சேச்சரத் திவர்க்கே.

[1]

நெற்றியிற் கண்ணென் கண்ணினின் றகலா    நெஞ்சினில் அஞ்சிலம் பலைக்கும் பொற்றிரு வடிஎன் குடிமுழு தாளப்    புகுந்தன போந்தன வில்லை மற்றெனக் குறவென் மறிதிரை வடவாற்    றிடுபுனல் மதகில்வாழ் முதலை எற்றுநீர்க் கிடங்கின் இஞ்சிசூழ் தஞ்சை    இராசரா சேச்சரத் திவர்க்கே.

[2]

சடைகெழு மகுடம் தண்ணிலா விரிய    வெண்ணிலா விரிதரு தரளக் குடைநிழல் விடைமேற் கொண்டுலாப் போதும்    குறிப்பெனோ கோங்கிண ரனைய குடைகெழு நிருபர் முடியொடு முடிதேய்ந்    துக்கசெஞ் சுடர்ப்படு குவையோங் கிடைகெழு மாடத் திஞ்சிசூழ் தஞ்சை    இராசரா சேச்சரத் திவர்க்கே.

[3]

வாழிஅம் போதத் தருகுபாய் விடயம்    வரிசையின் விளங்கலின் அடுத்த சூழலம் பளிங்கின் பாசல ராதிச்    சுடர்விடு மண்டலம் பொலியக் காழகில் கமழு மாளிகை மகளிர்    கங்குல்வாய் அங்குலி கெழும யாழொலி சிலம்பும் இஞ்சிசூழ் தஞ்சை    இராசரா சேச்சரத் திவர்க்கே.

[4]

எவருமா மறைகள் எவையும்வா னவர்கள்    ஈட்டமும் தாட்டிருக் கமலத் தவருமா லவனும் அறிவரும் பெருமை    அடல்அழல் உமிழ்தழல் பிழம்பர் உவரிமா கடலின் ஒலிசெய்மா மறுகில்    உறுகளிற் றரசின தீட்டம் இவருமால் வரைசெய் இஞ்சிசூழ் தஞ்சை    இராசரா சேச்சரத் திவர்க்கே.

[5]

அருளுமா றருளி ஆளுமா றாள    அடிகள்தம் அழகிய விழியும் குருளும்வார் காதும் காட்டியான் பெற்ற    குயிலினை மயல்செய்வ தழகோ தரளவான் குன்றில் தண்ணிலா ஒளியும்    தருகுவால் பெருகுவான் தெருவில் இருளெலாங் கிழியும் இஞ்சிசூழ் தஞ்சை    இராசரா சேச்சரத் திவர்க்கே.

[6]

தனிப்பெருந் தாமே முழுதுறப் பிறப்பின்    தளிர்இறப் பிலையுதிர் வென்றால் நினைப்பருந் தம்பாற் சேறலின் றேனும்    நெஞ்சிடிந் துருகுவ தென்னோ சுனைப்பெருங் கலங்கற் பொய்கையங் கழுநீர்ச்    சூழல்மா ளிகைசுடர் வீசும் எனைப்பெரு மணஞ்செய் இஞ்சிசூழ் தஞ்சை    இராசரா சேச்சரத் திவர்க்கே.

[7]

பன்னெடுங் காலம் பணிசெய்து பழையோர்    தாம்பலர் ஏம்பலித் திருக்க என்னெடுங் கோயில் நெஞ்சுவீற் றிருந்த    எளிமையை யென்றுநான் மறக்கேன் மின்னெடும் புருவத் திளமயி லனையார்    விலங்கல்செய் நாடக சாலை இன்னடம் பயிலும் இஞ்சிசூழ் தஞ்சை    இராசரா சேச்சரத் திவர்க்கே.

[8]

மங்குல்சூழ் போதின் ஒழிவற நிறைந்து    வஞ்சகர் நெஞ்சகத் தொளிப்பார்; அங்கழற் சுடராம் அவர்க்கிள வேனல்    அலர்கதி ரனையர் வா ழியரோ பொங்கெழில் திருநீ றழிபொசி வனப்பிற்    புனல்துளும் பவிர்சடை மொழுப்பர் எங்களுக் கினியர் இஞ்சிசூழ் தஞ்சை    இராசாரா சேச்சரத் திவர்க்கே.

[9]

தனியர்எத் தனைஓ ராயிர வருமாந்    தன்மையர் என்வயத் தினராங் கனியர்அத் தருதீங் கரும்பர்வெண் புரிநூற்    கட்டியர் அட்டஆ ரமிர்தர் புனிதர்பொற் கழலர் புரிசடா மகுடர்    புண்ணியர் பொய்யிலா மெய்யர்க் கினியரெத் தனையும் இஞ்சிசூழ் தஞ்சை    இராசரா சேச்சரத் திவர்க்கே.

[10]

சரளமந் தார சண்பக வகுள    சந்தன நந்தன வனத்தின் இருள்விரி மொழுப்பின் இஞ்சிசூழ் தஞ்சை    இராசரா சேச்சரத் திவரை அருமருந் தருந்தி அல்லல்தீர் கருவூர்    அறைந்தசொன் மாலைஈ ரைந்தின் பொருள்மருந் துடையோர் சிவபத மென்னும்    பொன்னெடுங் குன்றுடை யோரே.

[11]

Back to Top
கருவூர்த் தேவர்   திருவிசைப்பா  
9.017   கருவூர்த் தேவர் - திருவிடைமருதூர்  
பண் -   (திருத்தலம் திருவிடைமருதூர் ; அருள்தரு உடனுறை அருள்மிகு திருவடிகள் போற்றி )

வெய்யசெஞ் சோதி மண்டலம் பொலிய    வீங்கிருள் நடுநல்யா மத்தோர் பையசெம் பாந்தள் பருமணி யுமிழ்ந்து    பாவியேன் காதல்செய் காதில் ஐயசெம் பொன்தோட் டவிர்சடை மொழுப்பின்    அழிவழ கியதிரு நீற்று மையசெங் கண்டத் தண்டவா னவர்கோன்    மருவிடந் திருவிடை மருதே.

[1]

இந்திர லோக முழுவதும் பணிகேட்    டிணையடி தொழுதெழத் தாம்போய் ஐந்தலை நாக மேகலை யரையா    அகந்தொறும் பலிதிரி யடிகள் தந்திரி வீணை கீதமுன் பாடச்    சாதிகின் னரங்கலந் தொலிப்ப மந்திர கீதம் தீங்குழல் எங்கும்    மருவிடந் திருவிடை மருதே.

[2]

பனிபடு மதியம் பயில்கொழுந் தன்ன    பல்லவம் வல்லியென் றிங்ஙன் வினைபடு கனகம் போலயா வையுமாய்    வீங்குல கொழிவற நிறைந்து துனிபடு கலவி மலைமக ளுடனாய்த்    தூங்கிருள் நடுநல்யா மத்தென் மனனிடை யணுகி நுணுகியுள் கலந்தோன்    மருவிடந் திருவிடை மருதே.

[3]

அணியுமிழ் சோதி மணியினுள் கலந்தாங்    கடியனே னுள்கலந் தடியேன் பணிமகிழ்ந் தருளும் அரிவைபா கத்தன்    படர்சடை விடமிடற் றடிகள் துணியுமி ழாடை அரையில்ஓர் ஆடை    சுடர்உமிழ் தரஅத னருகே மணியுமிழ் நாக மணியுமிழ்ந் திமைப்ப    மருவிடந் திருவிடை மருதே.

[4]

பந்தமும் பிரிவும் தெரிபொருட் பனுவற்    படிவழி சென்றுசென் றேறிச் சிந்தையுந் தானுங் கலந்ததோர் கலவி    தெரியினுந் தெரிவுறா வண்ணம் எந்தையுந் தாயும் யானுமென் றிங்ஙன்    எண்ணில்பல் லூழிக ளுடனாய் வந்தணு காது நுணுகியுள் கலந்தோன்    மருவிடந் திருவிடை மருதே.

[5]

எரிதரு கரிகாட் டிடுபிண நிணமுண்    டேப்பமிட் டிலங்கெயிற் றழல்வாய்த் துருகழல் நெடும்பேய்க் கணமெழுந் தாடுந்    தூங்கிருள் நடுநல்யா மத்தே அருள்புரி முறுவல் முகிழ்நிலா எறிப்ப    அந்திபோன் றொளிர்திரு மேனி வரியர வாட ஆடும்எம் பெருமான்    மருவிடந் திருவிடை மருதே.

[6]

எழிலையாழ் செய்கைப் பசுங்கலன் விசும்பின்    இன்துளி படநனைந் துருகி அழலையாழ் புருவம் புனலொடுங் கிடந்தாங்    காதனேன் மாதரார் கலவித் தொழிலை ஆழ்நெஞ்சம் இடர்படா வண்ணம்    தூங்கிருள் நடுநல்யா மத்தோர் மழலையாழ் சிலம்ப வந்தகம் புகுந்தோன்    மருவிடந் திருவிடை மருதே.

[7]

வையவாம் பெற்றம் பெற்றம்ஏ றுடையார்    மாதவர் காதல்வைத் தென்னை வெய்யவாஞ் செந்தீப் பட்டஇட் டிகைபோல்    விழுமியோன் முன்புபின் பென்கோ நொய்யவா றென்ன வந்துள்வீற் றிருந்த    நூறுநூ றாயிர கோடி மையவாங் கண்டத் தண்டவா னவர்கோன்    மருவிடந் திருவிடை மருதே.

[8]

கலங்கலம் பொய்கைப் புனல்தெளி விடத்துக்    கலந்தமண் ணிடைக்கிடந் தாங்கு நலங்கலந் தடியேன் சிந்தையுட் புகுந்த    நம்பனே வம்பனே னுடைய புலங்கலந் தவனே என்றுநின் றுருகிப்    புலம்புவார் அவம்புகார் அருவி மலங்கலங் கண்ணிற் கண்மணி யனையான்    மருவிடந் திருவிடை மருதே.

[9]

ஒருங்கிரு கண்ணின் எண்ணில்புன் மாக்கள்    உறங்கிருள் நடுநல்யா மத்தோர் கருங்கண்நின் றிமைக்குஞ் செழுஞ்சுடர் விளக்கங்    கலந்தெனக் கலந்துணர் கருவூர் தருங்கரும் பனைய தீந்தமிழ் மாலை    தடம்பொழில் மருதயாழ் உதிப்ப வருங்கருங் கண்டத் தண்டவா னவர்கோன்    மருவிடந் திருவிடை மருதே.

[10]

This page was last modified on Thu, 09 May 2024 01:33:06 -0400
          send corrections and suggestions to admin-at-sivaya.org

thirumurai nool